کارگر آنلاین/سوره ی واقعه چهل و چهارمین سوره ای است که بر پیغمبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله نازل شده و از آثار و برکات آن می توان به افزایش رزق و روزی و برکت در زندگی اشاره کرد.
روایات زیادی در منابع اسلامی در مورد فضیلت تلاوت سوره واقعه، آمده است:
رسول خدا(علیه السلام)می فرماید:
مَنْ قَرَأَ سُورَهَ الْواقِعَهِ کُتِبَ لَیْسَ مِنَ الْغافِلِیْنَ: «کسی که سوره واقعه را بخواند، نوشته می شود که این فرد از غافلان نیست». مجمع البیان، ج9، ص355
از حضرت رسول سۆال کردند:چرا با این سرعت آثار پیری در چهره مبارک شما ظاهر شده است؟ در پاسخ فرمود:
شَیَّبَتْنِی هُودُ، وَ الْواقِعَهُ، وَ الْمُرْسَلاتُ، وَ عَمَّ یَتَسائَلُونَ: «سوره های هود، و واقعه، و مرسلات و عمّ مرا پیر کرد»! (;چرا که در این سوره ها اخبار تکان دهنده ای از قیامت و رستاخیز و حوادث هولناک و مجازات مجرمان آمده، همچنین داستانهای تکان دهنده ای از سرگذشت اقوام پیشین و بلاهائی که بر آنها نازل شد و نیز دستور به استقامت و پایداری). الأمالی شیخ صدوق، ص304
امام صادق ( ع ) می فرماید:
مَنْ قَرَأَ فِی کُلِّ لَیلَهِ جُمْعَه الْواقِعَهَ أَحَبَّهُ اللّهُ، وَ أَحَبَّهُ إِلَی النّاسِ أَجْمَعِیْنَ، وَ لَمْ یَرَ فِی الدُّنْیا بُۆْساً أَبَداً، وَ لافَقْراً وَ لافاقَهً وَ لاآفَهً مِنْ آفاتِ الدُّنْیا، وَ کانَ مِنْ رُفَقاءِ أَمِیْرِ الْمُۆْمِنِینَ(علیه السلام): هر کس سوره واقعه را در هر شب جمعه بخواند، خداوند او را دوست دارد، و نزد همه مردم محبوبش می کند، هرگز در دنیا ناراحتی نمی بیند، فقر و فاقه و آفتی از آفات دنیا دامنگیرش نمی شود، و از دوستان امیر مۆمنان علی(علیه السلام) خواهد بود».
احادیث سوره واقعه
از امام باقر علیه السلام می فرماید:
هر کس هر شب پیش از خواب سوره واقعه را قرائت کند، در حالی خداوند را دیدار می کند که چهره اش مانند ماه شب چهاردهم می درخشد. ثواب الاعمال، ص117
امام صادق علیه السلام فرمودند:
هر کس به بهشت و ویژگی های آن مشتاق است، سوره واقعه را قرائت کند. ثواب الاعمال، ص117
محتوای سوره واقعه
سوره واقعه در ابتدا از حوادث روز قیامت مانند تغییر وضعیت زمین، وقوع زلزله در آن و متلاشی شدن کوه ها سخن می گوید و سپس با دسته بندی مردم به سه گروه اصحاب یمین، اصحاب شِمال و سابقون، در روز قیامت جایگاه و پاداش ها یا عذاب های هر گروه را بیان می کند.
این سوره دارای 370 کلمه است و تقریبا به اندازه نصف یک حزب قرآن، حجم دارد و نخستین سوره از سوره های هفتگانه زمانیه است که با کلمه « اذا » آغاز می شود.